«τέκνον ἐμόν, ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων....;»

Δηλαδή: «παιδί μου, ποια λόγια ξέφυγαν  απ΄ το φράχτη των δοντιών σου;» ή όπως ποιητικότερα μετέφρασε ο Αργύρης Εφταλιώτης: «Τι λόγο από τα χείλη σου ξεστόμισες, παιδί μου;»    (Ομήρου Οδύσσεια, ραψωδία ε, στ. 22)

       Έτσι λέει ο Δίας στην Αθηνά, όταν αυτή στη δεύτερη αγορά (=συνέλευση) των θεών τον κατηγορεί εμμέσως για την αδιαφορία του για την επιστροφή (νόστος) του Οδυσσέα στην Ιθάκη.

       Το αποτέλεσμα; Σε λίγο ο ταχυδρόμος των θεών (το κούριερ της εποχής) Ερμής πετά από τον Όλυμπο στην Ωγυγία, το νησί της Καλυψώς, για να της ανακοινώσει την απόφαση των θεών: Όσο και αν είναι ερωτευμένη με τον Οδυσσέα, θα πρέπει να τον αφήσει να γυρίσει στην πατρίδα του.

       Ο Ερμής, όμως, ως φυσιολάτρης, μόλις φτάνει στην Ωγυγία παθαίνει την πλάκα του με την ομορφιά του νησιού. Και αντί να συναντήσει την Καλυψώ και να της ανακοινώσει τα δυσάρεστα (γι' αυτήν) νέα, αργοπορεί θαυμάζοντας την ομορφιά γύρω του.

       Να λοιπόν πώς οι μαθητές της πρώτης τάξης του Γυμνασίου Δελβινακίου, στα πλαίσια του μαθήματός τους και ως εργασία που τους ανατέθηκε από τη φιλόλογό τους κ. Μαρία Βανταράκη, φαντάστηκαν και ζωγράφισαν τη σκηνή αυτή: 

 Δέσποινα: Να ο Ερμής με τα φτερωτά του παπούτσια του!

Λίνα: Καίει η φωτιά στη σπηλιά της Καλυψώς ενώ έξω από αυτήν
«κρῆναι δ᾽ ἑξείης πίσυρες ῥέον ὕδατι λευκῷ,
πλησίαι ἀλλήλων τετραμμέναι ἄλλυδις ἄλλη.»

Μαρίνα: Και ενώ η Καλυψώ βρίσκεται στην (επιπλωμένη με στιλ) σπηλιά της, τα πουλάκια τιτιβίζουν στο ονειρεμένο δάσος

Τάσος: Η σπηλιά σε αφαιρετική εκδοχή με έμφαση στη συμμετρία. Κυριαρχεί η κληματαριά της νύμφης με τα μαύρα σταφύλια

Τζίνα: Πιο εξωτικό νησί δε γίνεται!  Προσέξτε το ζωικό βασίλειο της Ωγυγίας, ιδιαίτερα τα ψάρια και τα πουλιά στην κληματαριά!

       Έτσι λοιπόν, μετά από την εμπειρία τέτοιου υπερθεάματος, ας αφήσουμε τον καημένο Ερμή να ανακοινώσει την απόφαση των θεών στην Καλυψώ και ας απομακρυνθούμε διακριτικά για να μη γίνουμε θεατές της οργής της ερωτευμένης νύμφης...

(...και για όποιον ενδιαφέρεται για τη συνέχεια, ο Όμηρος προσφέρει πιπεράτες λεπτομέρειες στην ίδια ραψωδία.)