Τα καλά πράγματα συμβαίνουν μόνο στα όνειρα !!!!!!

Το παιδί στη μητέρα του:

-Μαμά, μαμάάάάά, έλα γρήγορα !

-Τι έπαθες παιδί μου;

-Είδα στο όνειρο μου ότι καιγόταν το σχολείο μας!

-Μην στενοχωριέσαι, παιδί μου, όνειρο ήταν...

-Μα, γι' αυτό στενοχωριέμαι !!!

Επιλογή: Μαρίνα Ταμπουράκη 

Το τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας

του ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου.

        Το στρώνει την Καθαρά Δευτέρα του 1950 στο σπίτι του στην Πλάκα της Αθήνας. Έχει όλα όσα επιτάσσει η παράδοση και η νηστεία: λαγάνα, χαλβά, ελιές, μαρουλάκια και φρέσκα κρεμμυδάκια, χόρτα, ταραμά και φυσικά το κρασί! 

      Ο απαραίτητος χαρταετός περιμένει τα παιδιά αλλά και ένας άλλος εξίσου πολύχρωμος έχει τη μοίρα τόσων άλλων: να λιώσει από τη βροχή και τον ήλιο κρεμασμένος στα σύρματα της ΔΕΗ. Η παρατημένη μαγκούρα υπονοεί πως όλοι ξανανιώνουν μια τέτοια μέρα. Το ψάθινο καπέλο μας κάνει να ζηλεύουμε τον ήλιο που δεν βλέπουμε σήμερα...

Σπύρος Βασιλείου, Το Τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας

      Η Καθαρά Δευτέρα για μας τους ορθοδόξους χριστιανούς σημαίνει όχι μόνο το τέλος του καρναβαλιού (σνιφ! σνιφ!) αλλά και την έναρξη της Σαρακοστής (δεν είναι και άσχημα!), την προετοιμασία μας, δηλαδή, για την Ανάσταση. 

Ντόμπρε ντεν στην Πωγωνιανή ...και βουρ για τα σύνορα!

(Εκδρομή μετά θεάτρου στην Πωγωνιανή)

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015.
Στο Γυμνάσιο της Πωγωνιανής, οι 16 μαθητές του και εμείς οι 10 παρακολουθήσαμε την παράσταση του έργου του Τάσου Αγγελόπουλου Ντόμπρε ντεν (= Καλημέρα στα ρωσικά) από την θεατρική εταιρεία Πολυθέαμα των Ιωαννίνων. 

Μια παράσταση μέσα στη Βιβλιοθήκη του Γυμνασίου, με θέμα τον ξένο, τον άλλο, τη βία γύρω μας, τις σχέσεις μας, τη φιλία. Μια ιστορία από αυτές που μπορούν να συμβούν σε οποιδήποτε σχολείο.

Τσικνοπέμπτη στο Δελβινάκι.

(Της ανταποκρίτριάς μας, Ελένης Χήτου)

Φωτογραφίες δικές της και της Μαρίας Πάντου

     Tην προηγούμενη Πέμπτη τα περάσαμε πάρα πολύ ωραία! Όχι μόνο επειδή από τις φωτογραφίες μπορείτε να καταλάβετε πόσο καλός ήταν ο καιρός (κρύος, βέβαια, αλλά με ήλιο), αλλά και γιατί  δεν ήταν μια συνηθισμένη Πέμπτη.  
      Ήταν Η Τσικνοπέμπτη! Με τα σουβλάκια της, την απαραίτητη τσίκνα, την εκεχειρία μεταξύ των εμπόλεμων δυνάμεων (= παύση διαγωνισμάτων για μερικές ώρες).

       Αυτές είναι μερικές φωτογραφίες. Έτσι, για λιγουρευτείτε και εσείς λίγο.

1. Οι πρωταγωνιστές.  Επιτέλους, ένα θρανίο έτσι όπως μας αρέσει!

2. Η συνεργασία

3. Η προετοιμασία

4. Η σκληρή δουλειά 

5. Το αποτέλεσμα

6. Όλη η ομάδα εν δράσει

Και στο τέλος κόψαμε τη Βασιλόπιτα. Και μάλιστα όχι μία αλλά δύο! Μία για τους μαθητές και μία για τους καθηγητές μας. 

7. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Και του χρόνου!